Bracia Polarnej Zorzy

Tytuł: "Bracia Polarnej Zorzy" - bałtyckie baśnie i legendy

Twórcy: Teatr CHOREA z Łodzi i Teatr Figur z Krakowa (Polska)

Adaptacja legend i baśni: Gintaras Grajauskas, Erik Söderblom

Teksty polskie: Zośka Papużanka

Koncepcja i kompozycja muzyki: Tomasz Krzyżanowski

Koncepcja i realizacja teatru cieni: Teatr Figur z Krakowa

Obsada muzyczna: Joanna Chmielecka, Aleksandra Endzelm, Tomasz Krzyżanowski, Justyna Sobieraj-Bednarek, Maciej Staniecki, Paulina Tralewska

Animacja teatru cieni: Piotr Idziak, Agnieszka Polańska, Dagmara Żabska i zespół Teatru Figur z Krakowa

Zdjęcia: HaWa

 

Data: 26 sierpnia 2018 (niedziela)

Godzina 12:00

Miejsce: Sala A_22, Art_Inkubator w Fabryce Sztuki w Łodzi, ul. Tymienieckiego 3

Bilety: 30 zł (normalny) / 20 zł (ulgowy)

Czas trwania: 60 minut (bez przerw)

Wiek widzów: koncert dla widzów powyżej 5 roku życia

Po koncercie zapraszamy na spotkanie z twórcami. Rozmowę poprowadzi Anna Banach.

Dołącz do wydarzenia na Facebooku

 

Projekt zrealizowano ze stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

mkidn logo

OPIS KONCERTU:

Koncert „Bracia polarnej zorzy” to magiczne i tajemnicze opowieści, oparte na legendach i baśniach Morza Bałtyckiego, zaśpiewane po estońsku, fińsku, litewsku, łotewsku i polsku. Śpiew oraz kilkanaście prostych instrumentów ożywiają i wypełniają całą przestrzeń dźwiękami, a niezwykłe historie przedstawione są za pomocą teatru cieni. Pomysłodawcą projektu i twórcą muzyki do spektaklu jest Tomasz Krzyżanowski z Teatru CHOREA, towarzyszą mu zaproszeni muzycy i wokaliści, związani z Teatrem CHOREA oraz Chórem Teatru CHOREA. Wielobarwne obrazy tworzą aktorzy Teatru Figur z Krakowa. Głównymi środkami wyrazu teatru są światło, cień i lalki. Zespół Teatru Figur eksperymentuje ze źródłami światła, filtrami polaryzacyjnymi, kolorowymi multiplikacjami obrazów, tworząc zachwycające klipy cieniowe do utworów muzycznych. Bohaterami spektaklu są niezwykli mieszkańcy morskich wód, zaginione podwodne zamki, baśniowe morskie zwierzęta, bogowie i władcy morskich krain, a nawet czarodziejski młynek...


INFORMACJE O TWÓRCACH: 

Teatr CHOREA to zespół ludzi - prężna i niepoliczalna grupa artystów, performerów, muzyków, tancerzy, aktorów, praktyków i teoretyków teatru. Tworzy interdyscyplinarne projekty artystyczne, edukacyjne i społeczne: spektakle, koncerty, warsztaty i performensy. Posługuje się innowacyjnymi, autorskimi metodami pracy, wychodząc poza mainstream kulturalny. Swoje działania kieruje do dorosłych, młodzieży i dzieci, w tym dla tych stale odwiedzających teatr, tych z utrudnionym dostępem do sztuki oraz tych poszukujących alternatywnych działań w kulturze. W swoje pracy stawia na zespołowość, działania w partnerstwie, dynamikę grupy, budowanie relacji, świadomość ciała i głosu, muzykalność oraz odkrywanie twórczych potencjałów.
Teatr od 2007 roku posiada swoje stałe miejsce w dawnych fabrykach Scheiblera i Grohmana przy ul. Tymienieckiego 3 w Łodzi, gdzie wraz z fundacją Łódź Art Center tworzy Fabrykę Sztuki. W Fabryce Sztuki Teatr CHOREA koordynuje działalność teatralną, edukacyjną i społeczną.
CHOREA współpracuje z wieloma grupami i artystami z Polski i ze świata. Zrealizowała kilkadziesiąt spektakli, m.in. z brytyjską grupą Earthfall, amerykańskim choreografem Robertem M.Haydenem, mistrzem tańca Butoh Kanem Katsurą z Japonii, amerykańską choreografką Rosaną Gamson, izraelską reżyserką Ruthie Osterman, grupą neTTheatre z Lublina, Teatrem Kana ze Szczecina, Teatrem Brama z Goleniowa. Stale pracuje z wieloma indywidualnymi, doświadczonymi i uznanymi artystami, jak również z amatorami, studentami, wolontariuszami, ludźmi pełnymi ciekawości świata, poszukującymi i aktywnymi. Pod skrzydłami Teatru działa Chór Teatru CHOREA, grupa teatralna Take Over oraz teatralny zespół Adama Biedrzyckiego, który rozpoczął swą pracę od realizacji spektaklu "Brzydal" w 2013 roku, a od 2014 roku pracując wraz z grupą osób niewidomych i niedowidzących stworzył spektakle "Vidomi" i "Ciemność. To co jest ukryte". Regularnie prowadzimy cykle warsztatów teatralnych i muzycznych, w Polsce i na całym świecie. Od 2010 roku, co dwa lata, organizuje Międzynarodowy Festiwal Teatralny Retroperspektywy, a od 2015 roku, również co dwa lata, Ogólnopolski Festiwal Teatralny Perspektywy. W 2015 roku wydał płytę "Lulabajki" z muzyką dla małych i dużych. W 2016 roku we współpracy z Państwową Wyższą Szkołą Filmową, Telewizyjną i Teatralną im. Leona Schillera w Łodzi oraz Instytutem Muzyki i Tańca w Warszawie, CHOREA stworzyła podręcznik "Trening fizyczny aktora. Od działań indywidualnych do zespołu".

Teatr Figur powstał 2007 roku jako niezależny teatr lalek, od tamtej pory działa na trzech polach teatralnym, edukacyjnym i społecznym. W pracy artystycznej przede wszystkim korzysta z środków teatru formy: cieni, lalek, animacji przedmiotu.
Teatr Figur to: 1. Jedyny w Polsce profesjonalny teatr cieni. 2. Teatr lalek dla dorosłych; w repertuarze TFK są spektakle inspirowane literaturą, fotografią, sztukami wizualnymi, komiksami. 3. Teatr Figurki, czyli scena dla najmłodszych TFK. 4. Teatr w drodze, którego spektakle prezentowane są na międzynarodowych festiwalach sztuki lalkarskiej i w najmniejszych ośrodkach kultury w Małopolsce. TFK gościł między innymi w: Waszyngtonie, Okulicach, Seulu, Tajpej, Skawinkach, Psarach, Bagdadzie. 5. Działania artystyczno-edukacyjne z mieszkańcami osiedli, wiosek, dzielnic; z dziećmi, seniorami, rodzinami, szkołami. Najczęściej tworzy z nimi  teatr cieni – w oknach mieszkań, klatek schodowych, przedszkoli, w tramwaju. 6. Centrum Edukacji Teatralnej – kompleksowa oferta edukacji teatralnej dla uczniów, szkolenia z zakresu pedagogiki teatru dla nauczycieli, oraz oryginalne, estetyczne i dobrze zrobione spektakle w salach przedszkolnych.
Głównym środkiem wyrazu w Teatrze figur są światło/cień i lalka. TFK to teatr formy. Przez 10 lat eksperymentował ze źródłami światła, materiałami, technikami animacji. Stworzyli cienie 3D, znikające lalki, wykorzystują filtry polaryzacyjne, kolorowe odbicia, multiplikacje. Najmniejsze ekrany cieniowe teatru mają zaledwie kilka centymetrów, wymiary największego ekranu to 7×5 metrów. TFK przygotował kilka dużych widowisk (z udziałem tancerzy, sztabu oświetleniowców i techników), ale jego preferowaną formą działań są kameralne spektakle dla grup kilkudziesięciu widzów. W spektaklach dla dorosłych często rezygnują ze sztywnego podziału scena/widownia. Aktorzy grają „od kulis”, nie znikają za ekranem, publiczność jest blisko. W spektaklach dla dzieci poruszają ważne tematy – co to znaczy być dorosłym, co się dzieje z kotem po śmierci, dlaczego nie zawsze dostajemy złoty medal.

RECENZJE:

„Trochę wstyd się przyznać, ale się rozpłakałam. Z jednej strony, bardzo nie lubię, gdy przedstawienie działa na mnie afektywnie, bo sama dla siebie tracę image zdystansowanej, wychowanej do krytyczności teatrolożki, z drugiej strony jest wręcz przeciwnie - zawsze mam nadzieję, że spektakl wzbudzi we mnie gwałtowne emocje, pociągnie za strunę, której nie byłam świadoma, przeniesie w jakieś zupełnie niespodziewane universum wrażeń.
Spektakl muzyczny "Bracia Polarnej Zorzy" Teatru CHOREA z Łodzi i Teatru Figur z Krakowa daje ku temu możliwość. Często na studiach zastanawiałam się, co właściwie znaczy sformułowanie: wysoki poziom artystyczny? "Bracia Polarnej Zorzy" przybliżyły mnie do odpowiedzi na powyższe pytanie. Jest to kunsztowne, poruszające przedstawienie, odsłaniające przed widzem kulisy powstawania scenicznej magii w sposób, który jej w żadnym razie nie zabija. Możemy usłyszeć wykonywane w języku polskim, estońskim, fińskim, litewskim i łotewskim legendy, śpiewane do muzyki stworzonej przez Tomasza Krzyżanowskiego, wygrywanej przy użyciu kilkunastu prostych instrumentów. Przemykające przed nami cieniste postaci są bardzo materialne - gdy spojrzeć na animowane przez artystów Teatru Figur lalki - a jednocześnie zupełnie nieuchwytne. Uruchomione do życia, dzięki odpowiedniej grze światła, wchodzą w najbardziej intymne sfery wyobraźni widza i przenoszą w przestrzenie, których nie sposób określić. Toczące się w ciemnych lasach czy morskich falach historie dzieją się w teatralnym tu i teraz, a poprzez grę indywidualnych wspomnień i wyobrażeń każdego z małych czy dużych odbiorców, zyskują swoją niepowtarzalną, bardzo osobistą wersję. Siedząc na sali miałam poczucie współdzielenia doświadczenia z resztą wypełnionej po brzegi widowni, a jednocześnie wydawało mi się, jakby każdy znajdował się w wygranej specjalnie dla niego krainie, ustanowionej na gruncie jego własnej, jednostkowej wrażliwości.
Lubię mieć to przekonanie, że artyści robią rzeczy dla nich ważne, widzieć  skupienie i zaangażowanie, przejawiające się chociażby w genialnym warsztacie muzycznym, precyzji ruchów, dbałości o detal. Nie byłam osamotniona w zachwycie - pokaz premierowy, który miał miejsce 2 czerwca 2018, na Dużej Scenie Teatru Pinokio w Łodzi, spotkał się z gromkimi, gorącymi brawami, co zaowocowało nawet bisowym wykonaniem przez artystów związanych z Teatrem CHOREA jednej z pieśni. Być może zabrzmi to już zbyt wylewnie, ale jeśli tylko będziecie mieć okazję zobaczyć Braci Polarnej Zorzy, nie zmarnujcie jej! A potem możecie napisać o tym, jak było tam, gdzie zostaliście wykradzeni.”
(Buszujący.pl)

LINKI: